โตง ๆ เตง ๆ คือ

• ว. กะโตงกะเตง.

• โต     ๑ ( โบ ) น. สิงโต. ๒ ว. มีขนาดใหญ่กว่าเมื่อเทียบกัน เช่น มะพร้าวโตกว่ามะไฟ มะเขือเทศโตกว่ามะเขือพวง, ใหญ่, มีขนาดไม่เล็ก, เช่น
• ตง     ๑ น. ไม้เครื่องเรือนที่วางบนรอดหรือคานสำหรับรองพื้นกระดานหรือฟาก. ๒ น. ชื่อไผ่ชนิด Dendrocalamus asper (Schult. f.) Heyne ในวงศ์ Gramineae
• เต     ( แบบ ) ว. สาม, ใช้เติมหน้าศัพท์สังขยาเป็นเศษจำนวนเต็ม เช่น เตรสมสุรทิน = วันที่ ๑๓, เตรสีดิถี = วัน ๑๓ ค่ำ, เตวีสติมสุรทิน = วันที่ ๒๓,
• กะเตง ๆ    ว. ลักษณะที่ไปอย่างไม่เรียบร้อยคล้ายกับมีของถ่วงอยู่ข้างหนึ่ง เช่น อุ้มลูกกะเตง ๆ พายเรือกะเตง ๆ, กะเตงเรง ก็ว่า, ลักษณะที่ไปอย่างเรื่อยเปื่อย เช่น วัน ๆ ได้แต่กะเตง ๆ ไปโน่นไปนี่.
• โตงเตง    ๑ น. เครื่องหูกชนิดหนึ่ง มี ๒ อันผูกแขวนลงมาสำหรับสวมกระดานที่ม้วนด้าย; เรียกเสาไม้ขนาดใหญ่ ๒ เสาที่แขวนห้อยอยู่กลางประตูเพนียดให้ช้างเข้าออกว่า เสาโตงเตง, ประตูเข้ามีเสาโตงเตง ๒ ชั้น ส่วนประตูออกมี
• โตงๆ เตงๆ    กะโตงกะเตง แกว่งไปแกว่งมา กระโตงกระเตง โตงเตง
• กะโตงกะเตง    ว. โตง ๆ เตง ๆ, ติดอยู่รุงรัง, พัวพัน.
• ประตูโตงเตง    น. ประตูเพนียดที่มีเสาโตงเตง.
• เสาโตงเตง    น. เสาไม้ขนาดใหญ่ ๒ เสาที่แขวนห้อยอยู่กลางประตูเพนียดให้ช้างเข้าออก, ประตูเข้ามีเสาโตงเตง ๒ ชั้น ส่วนประตูออกมีเสาโตงเตงชั้นเดียว, โตงเตง ก็ว่า.
• ลุ่นโตง    ว. มีตอนปลายสุดหายเหี้ยนไปหมด เช่น นิ้วลุ่นตุ้น หางลุ่นโตง.
• กระโตงกระเตง    adv. อาการแห่งสิ่งของที่ห้อยแล้วหย่อนยานแกว่งไปมาได้ ชื่อพ้อง: โตงเตง, กะโตงกะเตง, โตงๆ เตงๆ ตัวอย่างการใช้: ซากศพเด็กหนุ่มผู้เคราะห์ร้ายถูกแขวนคอ ห้อยกระโตงกระเตงอยู่ที่ต้นมะขาม
• กะเตง    ก. พาหรือเอาไปด้วย เช่น จะกะเตงกระเป๋าไปให้เกะกะทำไม กะเตงลูกไปตามหาพ่อ.
• กระเตง    ก. อาการที่อุ้มเด็กเข้าสะเอวหรือสะพายของโตงเตงไป.
• กะเตงๆ    1) adv. ลักษณะที่ไปอย่างไม่เรียบร้อยคล้ายกับมีของถ่วงอยู่ข้างหนึ่ง ตัวอย่างการใช้: เขาอุ้มน้องกะเตงๆ 2) v. อุ้มกระเดกโยกไปโยกมาอยู่ที่เอวข้างหนึ่ง ตัวอย่างการใช้: เธอจะกะเต
• กะเตงเรง    ว. กะเตง ๆ.